الف .تعريف غيبت
عالمان اخلاقي در تعريف غيبت گفته اند: غيبت عبارت است از بدگويى و پرده‏ درى نسبت به حيثيت و آبروى افراد، يعني در غياب شخصى كارهاى بد و ناپسند شخصي و يا عيوب و نقائص جسمى و اخلاقى او را به گونه‏اى براى ديگران بازگو كنند كه اگر به گوششان برسد، ناراحت شوند. غيبت بيان معايب و بدي هايي موجود در افراد مي باشد ؛ امّا اگر به كسي كارى را كه وى انجام نداده و مرتكب نشده است را نسبت دهيم چه آن كار و عمل مربوط به زندگى شخصى او باشد و چه مربوط به شخص و مسؤوليتش اين عمل تهمت مي باشد و تهمت نيز همچون غيبت از گناهان كبيره بوده و حرام مي باشد .