دستور دعا كردن‏ :

اگر دعا به زبان استعداد شد، دست ردّ به سينه سائل نمى‏ خورد و دعايش پذيرفته و مستجاب خواهد شد، زيرا فاعل و كسى كه خواسته را انجام مى‏ دهد؛ تمام و فوق تمام است و فيض آن حضرت، كامل و فوق كمال است و اگر فيض، ظهور ندارد و افاضه نمى‏ شود از ناحيه ی نقصان استعداد است. پس اگر پذيرنده، استعداد پذيرش فيض را داشته باشد، فيض الهى از خزينه‏ هايى كه پايان ندارد و كمبودى در آن ها ايجاد نمى‏ شود و از معادن فيضى كه غير متناهى است و نقصان پذير نيست، بر او افاضه خواهد شد.

در حقيقت اخلاص در دعا :‏