در روايات ما نيز ملاك هايی برای شوخی كردن بيان شده است كه به بررسی آن می پردازيم: نبى اكرم (صلى اللّه عليه و آله) مى ‏فرمايد: با برادرت جدال و شوخى مكن. منظور حضرت در اين كلام اين است كه از افراط و زياده روى در شوخى جلوگيرى نما زيرا در كلام ديگرى مى ‏فرمايد: من شوخى مى‏ كنم ولى جز حقّ نمى‏ گويم « انّى لامزح و لا اقول الا حقّا » (ترجمه ‏اخلاق ص : 231)
امام باقر (عليه‌السلام) فرموده است: «خداوند متعال دوست مى ‏دارد كسى را كه در ميان جمع بدون ناسزاگويى شوخى كند و در تنهايى بينديشد و از عبرت ها پند گيرد و شب را با نماز بسر برد.» ( راه روشن ج2 ص531)