نویسندگان:  کلانتری علی اكبر*
 
 * دانشگاه شیراز
 
چکیده: 

چکیده فارسی:
در میان آموزه های اخلاقی قرآن و احادیث در گستره بخشش و انفاق، برخی بیان گر پسندیده بودن ایثار و تمجید از ایثارگران است و در مقابل، مفاد ظاهری برخی دیگر، ناپسند بودن این کار، بلکه نهی از آن می باشد. البته دلالت پاره ای از این دلایل، محل اشکال و قابل درنگ است؛ ولی از آنجا که در میان هر دو دسته، به دلایلی متقن و قابل اتکا برمی خوریم. باید برای رفع تنافی میان آنها کوشید و به گونه ای میان آنها جمع نمود. با درنگ در عبارت ها و مضامین این آموزه ها روشن می شود که هر دسته از آنها، ناظر به موردی خاص می باشند و بنابراین تنافی میان آنها منتفی است و می توان به هر دسته، در مورد خاص خود عمل کرد.

چکيده عربي:
من بين التعاليم الأخلاقية التي وردت في القرآن الکريم والاحاديث الشريفة في مجال البذل والانفاق، يلاحظ تحسين للايثار و اشادة بالمؤثرين. وفي المقابل يوحي المفاد الظاهري للبعض الآخر منها يذم هذا العمل، بل حتي النهي عنه. بعض هذه الاستدلالات موضع اشکال وخاضعة للنقاش طبعاً، ولکن نظراً إلي وجود ادلّة رصينة لا يمکن انکارها بين کلا الطائفتين من الاستدلالات، لذلک ينبغي العمل من اجل ازالة هذا التعارض بحيث يمکن التوفيق بينها بعيداً عن أي نوع من التنافي. يتضح من خلال النظر والتأمل في هذه التعاليم ان کلا الطائفتين منها تشير إلي موارد و حالات معيّنة. وبناءً علي ذلک فان التعارض بينها منتفٍ، و يمکن العمل بکل مجموعة منها في حالاتها و مواردها الخاصة.

 
منبع: نشریه پژوهش نامه اخلاق :   پاييز 1394 , دوره  9 , شماره  29 ; از صفحه 43 تا صفحه 62 .

http://www.sid.ir/FileServer/JF/4009313942903