سال سوم، شماره اول، زمستان، 1390، صفحه 137 ـ 151

 

چكيده

اتانازی يا پايان دادن آسان به زندگی بيماران در حال مرگ از بحث‌برانگيزترين موضوع‌های اخلاق پزشكی است. مطرح شدن اين موضوع طی چند دهه اخير ناشی از پيشرفت‌های پزشكی و تلاش هدفمند جنبش‌های اجتماعی مرتبط با آن است. اتانازی انواعی دارد كه از حيث اخلاقی، حقوقی و قانونی از يكديگر متفاوت‌اند. تمايز دو نوع عمده آن، يعنی اتانازی فعال و منفعل، اين است كه در نوع اول، بيمار لاعلاج و با رنج زياد را بدون اميد به بهبودی می كشيم، اما در دومی، می گذاريم كه بميرد. اغلب اديان با اتانازی فعال مخالف‌اند، امّا درباره برخی ديگر از انواع آن، موضع منعطف‌تری دارند. موافقان اتانازی بيش از همه بر مفهوم خودمختاری تكيه داشته، امّا مخالفان، دامنه گسترده‌ای از استدلال‌های اخلاقی و دينی تا نگرانی های كاربردی را مطرح میكنند.

 

* کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه تهران.                                                naseragha@gmail.com

دريافت: 17/4/1390ـ پذيرش: 22/10/1390