دريايى از معارف

مردى بود خليق، كريم ‏النفس، منيع‏ الطبع، مهربان و شيوه سلوكى ‏اش شوقى بود، نه خوفى و داراى سعه صدر بود.
 اين اواخر ساكت بود؛ او دريايى از معارف بود گاه‏گاهى طوفانى مى‏ شد و ما ساحل ‏نشينان را زلال آب فرا مى ‏گرفت و استفاده مى ‏كرديم.
 
 شخصيت جامع

 شخصيت عرفانى ايشان بيشتر در ذكر و فكر بود و من در چهل سال شخصيت جامعى مثل او نديدم.
 
 مكروهى نديدم

 اولياى خدا مثل آقاى كشميرى حرف لغو و بيهوده نمى ‏زنند؛ اصل برايشان تقوا بود و مكروهى از ايشان نديدم.
 هرچه شرع مقدس دستور داده، در ايشان ديده مى‏ شد. 
 
 وصف استاد
 در وصف استاد جملاتى از دوستان و شاگردان ايشان نوشتيم كه ملاحظه مى ‏كنيد.
 او فردى موحّد بود كه خدا را خيلى دوست مى‏ داشت.
 با خدا خيلى مأنوس بود.
 زبانشان از صبح تا شب به ذكر الهى مترنّم بود.
 اگر دهانشان باز بود، معلوم بود كه مشغول به ذكر لااله‏ الّااللَّه هستند.
 نهايت هدفشان اين بود كه انسان به لقاء الهى برسد.
 راه محبت خدا را صلاح مى ‏دانست و خيلى بر آن تأكيد داشت.
 وقتى كنار ايشان مى ‏نشستم، به ياد خدا مى ‏افتادم؛ و او دائم ‏الحضور بود.

منبع: http://erfanekeshmiri.ir/pages/akhlagh