زنی زیبا و بیابان نشین که همسری زشت‌رو داشت در آئینه نگریست و به شوهر خود گفت: من امیدوارم که هر دو به بهشت برویم. 
مرد گفت: از چه طور؟ 
زن در جواب گفت: از آن جهت که من به تو مبتلا شدم و صبر پیشه کردم و خداوند مرا به تو عطا کرد و تو به این نعمت شکرگزاری و همانگونه که می‌دانی شکرگزار و صبر کننده هر دو به بهشت می‌روند.
-------------------------------
 کشکول شیخ بهائی، دفتر سوم.