نویسندگان:  قوت دین محمدسعید*
 
 * گروه مدیریت کسب و کار، دانشکده مدیریت پردیس بین المللی کیش، دانشگاه صنعتی شریف
 
چکیده: 

زمینه: مدیریت کیفیت جامع رویکردی برای بهبود مستمر کیفیت محصولات از طریق مشارکت سطوح سازمانی است علیرغم اینکه سلوک اخلاق مشارکتی از جمله مهمترین عوامل تاثیرگذار بر مدیریت کیفیت جامع می باشند، متاسفانه در بیشتر ادبیات مدیریت کیفیت جامع این مساله نادیده گرفته می شود. بر این اساس، هدف تحقیق حاضر بررسی نقش ارزش های اخلاق مشارکتی در بهبود مدیریت کیفیت جامع و از بین بردن شکاف های موجود انتظارات و ادراکات کارکنان و مدیران است. به این منظور از بررسی ادبیات رابطه اخلاقیات و مدیریت کیفیت به طورکلی و رابطه اخلاق مشارکتی و مدیریت کیفیت جامع به طورخاص مشخص شده و مبتنی بر آن مدلی طراحی و مورد آزمون قرار گرفته شده است.
روش: تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری تحقیق کارکنان شرکت سرمایه گذاری گروه توسعه ملی بوده (232 کارمند) و تعداد نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی ساده 145 پرسنل بود. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد بوده و جهت تجزیه و تحلیل داده از تحلیل مسیر و مدل معادلات ساختاری استفاده گردید.
یافته ها: برازش مدل تحقیق که در برگیرنده 9 فرضیه بود مورد تایید قرار گرفت مبتنی بر شاخص ضرایب معناداری مدل مشخص شد که در نظر گرفتن ملاحظات اخلاقی بر بهبود هرسه بعد مدیریت کیفیت جامع اثر مثبت دارد و بهبود این سه بعد نیز بر ایجاد پیامدهای ارزش های ارزش های اخلاق مشارکتی در سازمان اثر مثبت و معناداری دارد.
نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان می دهد که ارزش های اساسی مدیریت کیفیت جامع ابتداء می بایست برروی اصول اخلاقی مشارکتی ساخته شوند تا بر اساس آن روش ها و ابزارهای مورد استفاده در اجرای مدیریت کیفیت جامع بهبود یابند و منجر به هماهنگی انتظارات و ادراکات مدیران و کارکنان شوند تا از این طریق شکافهای مساله ساز اخلاقی در سازمان ازبین بروند.

منبع: نشریه اخلاق در علوم و فناوری :   پاییز 1394 , دوره  10 , شماره  3 ; از صفحه 111 تا صفحه 120 .

http://www.sid.ir/FileServer/JF/70913940312