پیامبر گرامی اسلام خاتم الانبیاء محمد مصطفی(صلی الله علیه و آله) به تایید و تاکید آیه قرآن دارای خلق عظیم بودند. شاخص ترین خصایص آن بزرگمرد مهربانی و شفقت نسبت به مردم بوده است. مهربانی و اخلاق نیکوی پیامبر (صلی الله علیه و آله) در حدّی بود که امام صادق (علیه السلام) فرمود: روزی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نماز ظهر را با جماعت می خواند و مردم بسیاری به ایشان اقتدا کردند، ولی حضرت بر خلاف معمول رکعت آخر نماز را با شتاب به اتمام رساندند. مردم از خودمی پرسیدند، به راستی چه حادثه مهمی رخ داده که پیامبر (صلی الله علیه و آله) نماز را با شتاب تمام کرد؟! مردم از پیامبر (صلی الله علیه و آله) پرسیدند: «مگر چه شده، که شما این گونه نماز را (با حذف مستحبات) به پایان رساندید؟» پیامبر (صلی الله علیه و آله) در پاسخ فرمودند: « أما سَمِعتُم صُراخَ الصَّبی ; آیا شما صدای گریه کودک رانشنیدید؟!! » آنگاه بود که متوجه شدند؛ کودکی در چند قدمی محل نمازگزاران گریه می کرده و کسی او را آرام نکرده، لذا صدای گریه آن طفل دل مهربان پیامبر (صلی الله علیه و آله) را به درد آورده و از این رو نماز را با شتاب تمام کردند، تا کودک را از آن وضع بیرون آورده و نوازش و دلجویی نمایند.

http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/89/3410/15883/%D9%86%D9%82%D8%B4-...(%D8%B5)