سال سوم، شماره دوم، بهار 1391، صفحه 51 ـ 71

Ma'rifat-i Ākhlaqī, Vol.3. No.2, Spring 2012

رحيم دهقان سيمكانی*

چكيده

نظريه اخلاقی سارتر مشكلات خاصی دارد كه نمی توان به آنها بی توجه بود. او با داشتن مبنايی الحادی، انديشه های اخلاقی خود را بر نوعی نگرش اومانيستی ملازم با حذف واجب الوجود مبتنی ساخته است. انسان محوری، نفی رئاليسم اخلاقی، امكان نداشتن دوستی با انسان های ديگر، ناكارآمد بودن قوانين اخلاقی در تنظيم رفتارهای انسا ن ها، ارائه ندادن معيار مناسب برای تنظيم رفتارها و بی معنا شدن اخلاق يا ترويج نوعی آنارشيسم اخلاقی، ازجمله پيامدهای انديشه های اخلاقی سارتر است كه به طور قابل توجهی از اعتبار اين نظريه می كاهد. اين نوشتار بر آن است تا ضمن تحليل نظريه اخلاقی سارتر، برخی از اشكالات آن را نشان دهد. روش اين مقاله در مراجعه به آرا، استنادی و در تبيين محتوا، تحليلی ـ انتقادی است.

 

* دانشجوی دکتری دين پژوهی دانشگاه اديان و مذاهب                                     r.dehghan88@yahoo.com

دريافت: 15/10/90 ـ پذيرش: 28/1/91