شخصی دست دو فرزندش را گرفته بود و از بوشهر برای زیارت آقا می رفت و درباره علت این ملاقات می ­گفت: «چند روزی است یکی از فرزندانم سخت مریض شده است و پزشکان گفته ­اند باید در شیراز بچه ات را معالجه کنی. من هم از لحاظ مالی تنگدست بودم. به حضرت ولی عصر (عج) متوسل شدم و پس از گریه و زاری فراوان در حال خواب و بیداری به من گفتند ناراحت نباش. به شیراز برو، نماینده ما آقای دستغیب در آنجاست، حاجت تو را برآورده می کند» آن شخص خدمت آقا رسید و ایشان بدون هیچ مقدمه ای فرموده بود: «ناراحت نباش خودم وجه بیمارستان فرزندت را فراهم می کنم.»

منبع: ویژه نامه اخلاق- ماهنامه خیمه