حضرت آیت الله شیخ عبدالقائم شوشتری حفظه الله فرمودند:

روزی مرحوم حضرت آیت الله نجابت شیرازی (رضوان الله علیه) با یک خودرو به همراه اصحاب خاص خودشان حرکت می کنند که به اصفهان بروند.

در بین راه، ماشین سوخت تمام می کند و می مانند، تمام مسافرین زبان به سرزنش راننده باز می کنند و از این واقعه ناراحت می شوند.

مرحوم حضرت آیت الله نجابت شیرازی (علیه الرحمه) به افراد می فرمایند:

ناراحت نباشید،الان می گویم برود! 

بعضی از شاگردان که مبتدی بودند، تعجب می کنند که چگونه ماشین بدون سوخت حرکت می کند؟

ایشان می فرمایند:

بنشینید تا حرکت کند...

سپس به ماشین می فرماید:

برو

ماشین بدون سوخت تا مقصد حرکت می کند و همه از این کار ایشان بهت زده می شوند.

مولف گوید:

در حدیث قدسی وارد شده : عَبْدی‌ اطْعِنی‌ حَتّی اجْعَلُکَ مثلی اقُولُ لِشَی‌ءٍ کُنْ فَیَکُون تَقُولُ لِلشَّیْ‌ء کُنْ فَیَکُون؛ (ای بنده من! مرا اطاعت کن تا تو را همانند خود گردانم،من وقتی به چیزی می گویم باش می شود،تو نیز به گونه ای می شوی که اگر به چیزی گفتی باش ،می شود)(عدّة‌الداعی، ص ۳۱۰)

-----------------------------------------------------

منبع:کرامات معنوی ص 53