مسعود اميد*

چكيده

فلسفه اخلاق ماركسيستی به طور أعم نزد ماركس و لنين و به طور أخص نزد ماركسيست‌های ايرانی كمتر مورد توجه پژوهشگران ايرانی بوده است. اين مقاله درصدد است به طرح انديشه‌های نظری اين مكتب در روايت ماركسی و لنينی آن، و به ويژه روايت ايرانی از آن نزد ارانی، طبری و خامه‌ای بپردازد. سپس در يك نگاه كلی، در قالب ملاحظاتی، با نقد كلی اين انديشه‌ها، دشواریها و پرسش‌های پيش‌روی آنها را مطرح میسازد.