نویسندگان:  ملكی منصوره, هوشنگی حسين*
 
 * گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه امام صادق (عليه السلام) ، تهران، ايران
 
چکیده: 

سعادت از منظر توماس آکويناس خير کاملی است مبتنی بر غايت نهايی و پس از رؤيت خداوند در جهان باقی به دست می آيد. سعادت مورد نظر آکويناس سعادت کامل يا اخروی است، که در مقابل سعادت ناکامل يا دنيوی قرار دارد. سعادت ناکامل يا دنيوی از متلبس شدن به فضايل عقلانی و اخلاقی حاصل می شود و مقدمه رسيدن به سعادت کامل است، سعادتی که در پناه لطف حق در فضايل الهياتی احسان و اميد و ايمان متبلور می شود. آکويناس برای توضيح موضوع حقيقی سعادت موضوعات احتمالی ديگر سعادت همچون ثروت، افتخار، شهرت، قدرت، خير جهانی و لذت را رد می کند و متذکر می شود که موضوع سعادت خير کاملی است که راه رسيدن به آن در نفس انسانی قرار داده شده است. او بر اين باور است که بهجت و صحت اراده از لوازم ضروری سعادت کامل است، ولی جسم انسانی به صورت پيشينی و پسينی برای رسيدن به سعادت حقيقی لازم است. همچنين خيرهای خارجی و همراهی دوستان انسان را در وصول به سعادت ناکامل که مقدمه سعادت کامل است ياری می دهند.

 
منبع: http://www.sid.ir/FileServer/JF/78613952710