نویسندگان:  عباس زاده جهرمی محمد*
 
 * گروه معارف اسلامی، مجتمع آموزش عالی جهرم
 
چکیده: 

زمينه: توجه به رابطه بين اخلاق و علم اندوزی انسان می تواند در تعالی جايگاه مراكز علمی كشور نقش به سزايی ايفا نمايد. اصل وجود اين رابطه، طبق آنچه كه از متون دينی استفاده می شود مسلم است؛ لكن كمتر مبانی فلسفی اين رابطه بررسی شده است.
روش كار: اين پژوهش به صورت كتابخانه ای و توصيفی صورت پذيرفته است. بدين منظور، ابتدا نظريه قابل قبول در باب علم و روش علم اندوزی انسان تبيين شده و با نظر بر مبانی فلسفی اخلاق، نحوه تعامل و تاثير اخلاق و رفتار انسان بر علم اندوزی بررسی شده است.
يافته ها: برای بررسی مبانی فلسفی رابطه اخلاق و ادراك، لازم است كه به نحوه ارتباط بين عقل نظری و عملی توجه نمود. از منظری ديگر می توان به نقش مزاج در اين بين توجه نمود؛ تاثيرپذيری مزاج بدن انسان از اخلاق و رفتار انسان در فلسفه به اثبات رسيده است. از طرف ديگر مزاج نقش مهمی در تعلق نفس مجرد، كه جايگاه علم است، به بدن مادی ايفا می كند، بنابراين مزاج می تواند نقش واسطه را بين اين دو عامل اصلی در رشد و تعالی انسان به عهده گيرد.
نتيجه گيری: تاثيرگذاری اعمال و اخلاق انسان به عنوان يكی از عوامل متعدد دخيل در ادراك و فهم او و برعكس، می تواند تاثيری شگرف در اخلاق داشته باشد، بدين منظور دستورات دين اسلام كه تبيين كننده برنامه كامل سعادت انسان است، كامل ترين نسخه خداوند برای تعالی در دو بعد علم و عمل می باشد.

منبع : نشریه اخلاق در علوم و فناوری :   پاييز و زمستان 1387 , دوره  3 , شماره  4-3 ; از صفحه 77 تا صفحه 84 .
http://www.sid.ir/FileServer/JF/70913870409