ساده زیستی حضرت آیة الله العظمى مرعشى نجفى (ره)
فرزند آیة الله العظمی مرعشی نجفی در باره ساده زیستی ایشان میگوید:
یكى از خصوصیات برجسته ایشان ساده زیستى و عدم توجه به مسائل مادى و زخارف دنیوى بود. ایشان پس از اقامت در قم و ازدواج با والده ما از نظر مالى مدتها در وضعیت بدى به سر مىبردند و مدتها اجارهنشین بودند تا این كه كمكم با تهیه یك زمین كوچك در آن خانهاى ساختند و تا آخر عمرشان نیز در آن زندگى كردند. ایشان هیچوقت از وضعیت مالى مطلوبى برخوردار نبودند و هر آنچه به دست مىآوردند، در راه رفع حوایج مردم مصرف نموده، یا وقف مىكردند و هیچگاه مالى را به خودشان اختصاص ندادهاند. مىفرمودند: «من شب كه مىخوابم هیچ پولى، هیچ اندوختهاى در جیب من نباشد، چون ما عامل هستیم. ما باید از این دست بگیریم و با دست دیگر بدهیم؛ و به فقرا، ایتام، نیازمندان و كمك كنیم به مراكز علمى، دینى و فرهنگى، اینها مال ما نیست!» و تا آخر عمر نیز چنین بودند. شب آخرى كه ایشان رحلت فرمودند، همان شب به بنده مىفرمودند: «من خیلى بارم سبك است و هیچ نگرانى ندارم، تنها یك چیز مرا زجر مىدهد و آن این است كه مىترسم در ایام زندگیم نوشته من یا صحبتهاى من در هر موردى باعث شده باشد كه حقى ناحق شود، یا در همسایگى ما گرسنهاى بوده باشد و ما غذاى سیر خورده باشیم كه و الله و بالله و تالله اگر چنین چیزى بوده من آگاهى نداشتهام و نصیحت مىفرمودند كه شما هم بارتان را سبك كنید و از تجمل پرستى و خانه بزرگ و ... بپرهیزید، كه همه چیز ظرف چند دقیقه نابود مىشود.» و روزى كهایشان از دنیا رفتند، یك قبا داشتند كه مشكى بود و در ایام محرم و صفر مىپوشیدند و مجموع پولى كه در جیب ایشان بود، هشتصد تومان بود و هیچ اندوختهاى، زمینى یا ملكى نداشتند و هر آنچه به دستشان مىرسید، در موارد فوق الذكر مصرف مىكردند.
منبع:
کتاب فقهای نامدار شیعه ؛ عبد الرحیم عقیقی