ارتباط دين و اخلاق از ديدگاه كانت و آيت الله مصباح
سال ششم، شماره اول، پیاپی 17، بهار و تابستان 1394
اعلی تورانی / دانشیار رشته فلسفه و كلام اسلام دانشگاه الزهراء -علیها السلام- toran@alzahra.ac.ir
رضوانه کرامتی فرد / کارشناس ارشد فلسفه و كلام اسلام دانشگاه الزهراء -علیها السلام- r.keramatifard@yahoo.com
چكیده
ارتباط دین و اخلاق و چگونگی آن از مهم ترین مسائل فلسفی پیش روی فلاسفة معاصر از جمله کانت و استاد مصباح است. انسان اخلاقی کانت، صرفاً به وسیلة سابقة عقل عملی خود، قانون و تکالیف اخلاقی را می یابد و اعتبار امور اخلاقی نزد او، به هیچ دستور دینی ای بستگی ندارد. این در حالی است که بنا بر نظر استاد مصباح خیر و شر اخلاقی، از رابطه ای که بین افعال اختیاری انسان و نتایج نهایی آنها برقرار است، مشخص می شود؛ به این صورت که اگر یک فعل با کمال نهایی رابطة مثبت داشته باشد، خیر است وگرنه، شر تلقی می گردد. اگرچه این اصل از هیچ اعتقاد دینی ای اخذ نشده، اما در پی این پرسش که کمال نهایی چیست و چگونه باید رابطه افکار و کمال نهایی را کشف کرد، نیازمندی به دین پدیدار می شود. به طور کلی دین و اخلاق در نگاه استاد مصباح در تعامل با یکدیگرند.