مرحوم مقدس اردبیلی(ره):

سید میر علّام تفرشی از شاگردان ایشان می گوید: شبی در تاریكی استادم را دیدم كه به سمت حرم امیرمؤمنان (علیه السلام) میروند و تا نزدیک درب حرم مطهر رسیدند، در به روی ایشان باز شد، داخل رفتند و صدای مكالمه ‎ای را می شنیدم. بعد دوباره در باز شد و بیرون آمدند و به سمت مسجد كوفه رفتند. من نیز ایشان را دنبال كردم. در آنجا نیز وارد محراب امیرالمومنین(علیه السلام) شدند و من صدای مكالمه ی مبهمی را شنیدم. در برگشت به سمت نجف، ایشان متوجه من شدند. ایشان را به امیرمؤمنان(علیه السلام) قسم دادم كه قضیه امشب چه بود. ایشان بعد از اینكه از من قول گرفتند: این قضیه را تا آخر عمرشان برای كسی بازگو نکنم، فرمودند: بعضی مسائل مشكل برایم پیش آمده بود كه در حّل آنها متحیّر بودم. از این رو متوسّل به امیر مؤمنان علی (علیه السلام) شدم، ایشان مرا به فرزندشان حضرت مهدی (عجل) كه امام زمان ماست، ارجاع دادند و فرمودند: ایشان در مسجد كوفه ‎اند. به آنجا رفتم؛ سؤال ها را جواب گرفتم و اكنون به نجف بر می گردم.[1]

 

آیت الله میرزای شیرازی (ره):

در زمانی كه استعمار پلید انگلیس امتیاز انحصاری كِشت و فروش توتون و تنباكو در ایران را بدست آورد و قصد نفوذ و استعمار در كشور را داشت، علماء در صدد مقابله بر آمدند. آیت الله سید محمد فشاركی نزد استادشان میرزای شیرازی بزرگ رفته و طی صحبت صریحی از ایشان خواست؛ علیه استعمار انگلیس قیام كرده و موضع شدیدی اتّخاذ نماید. حضرت آیت الله العظمی میرزای شیرازی نظری به ایشان افكنده می فرماید: « مدّت هاست كه در فكر آن بودم و در این مدّت، جهات مختلف این فتوی را بررسی كردم تا اینكه دیروز به نتیجه ی نهائی رسیدم و امروز به سرداب مقدّس رفتم تا از مولایم امام زمان (عجل) اجازه حكم بگیرم و آقا نیز اجازه فرمودند و قبل از آمدن شما حكم را نوشتم». اینگونه بود كه ایشان حكم الهی خود را به این مضمون صادر كردند؛ « الیوم استعمال توتون و تنباكو بأیّ نحوكان، در حكم محاربه با امام زمان ـ سلام الله علیه ـ است» وطومار استعمار را در كشور ایران با عنایت حضرت ولی عصر (عجل) در آن زمان در هم پیچیدند.[2]

 

آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی(ره): آیت الله بهجت (حفظه الله) فرمودند: «آقا سید ابوالحسن اصفهانی(ره) برای یكی از علماء سنّی مجلس فاتحه اقامه كرد. شخصی به ایشان اعتراض می‎كند كه چرا از سهم امام (علیه السلام) اینگونه مجالس را برگذار می كنید. ایشان به شخص معترض ورقه سبزی را نشان داده بود كه بنابر نقل، به خطّ و امضای حضرت صاحب الامر ( عجل الله تعالی فرجه الشریف ) بود و ایشان هم یقین كرده بود كه ورقه از جانب حضرت است كه به مرحوم سید اجازه داده بود كه: « سهم امام را در آنچه موجب اعتلای مذهب حق است صرف نماید.»[3]

منابع

[1] . نجم الثاقب (همان) ص454

[2] . عنایت حضرت مهدی (عجل) به علماء و طلاب ـ ص48

[3] . در محضر آیة الله العظمی بهجت ـ ص281