سلام عليكم، بنده در حال تلاوت قرآن بودم و به آيه‌اى رسيدم كه كاملاً خصوصيات من و افرادى مثل من را بيان میكرد. آيه اينگونه بود: (سوره الحج- آيه ١١) (( بعضی از مردم خدا را تنها با زبان میپرستند (و ايمان قلبيشان بسيار ضعيف است)؛ همين كه (دنيا به آنها رو كند و نفع و) خيري به آنان برسد، حالت اطمينان پيدا میكنند؛ امّا اگر مصيبتی برای امتحان به آنها برسد، دگرگون میشوند (و به كفر رومیآورند)! (به اين ترتيب) هم دنيا را از دست داده اند و هم آخرت را و اين همان خسران و زيان آشكار است! )). بهمين خاطر هست كه به ايمان خود اطمينان ندارم و هرچه میكنم اين حالت بطور ناخودآگاه در من وجود دارد و بسيار براى من عذاب سختى هست.