ابوالفضل احمدی كاشانی

چكيده

فرماندهان نظامی در عملكردشان با زيردستان با پاره ای از مسائل جاری نظاميان روبه رو می شوند كه عرف اخلاقی نظاميان آنها را پذيرفته، ولی با آموزه های اخلاقی اسلامی تزاحم دارند يا برعكس، ازاين رو فرماندهان نظامی مسلمان دچار ترديد اخلاقی در برخی مسائل می شوند، مسائلی، چون تنبيه های همگانی مجرمان و غيرمجرمان، رفتار اطلاعاتی با دوستان صميمی كه می تواند منافقانه باشد. هدف از اين پژوهش نيز ياری رساندن فرماندهان برای تصميم گيری درست در اين مسائل با محوريت ديدگاه های امام علی (علیه السلام) در نهج البلاغه است.

اين مقاله با رويكردی تحليلی ـ توصيفی به آرای امام علی (علیه السلام) درباره برخی از مسائل اخلاقی چالش برانگيز نظاميان می پردازد. حاصل اين پژوهش، اصولی است كه در رفتار فرماندهی با كادر و افراد تحت امر خود به كار می آيند كه عبارت اند از: 1. خدا و عدالت محوری در برخورد با نيروها؛ 2. اولويت مصالح امنيتی و دفاعی اسلام بر مصالح ديگری، چون مصالح فردی و خانوادگی.