علی‌احمد پناهی1- / احمدحسین شریفی2-
چكیده
این مقاله، با رویكرد تحلیلی و نظری به بررسی بایسته‌های اخلاقی همسران و آثار آن در تحكیم خانواده می‌پردازد. از منظر آموزه‌های دینی و روان‌شناختی، هر یك از همسران در برابر دیگری وظایفی دارند كه التزام به آنها در ایجاد فضای مثبت و بانشاط خانوادگی، تأثیر قابل توجهی دارد. تكریم، رعایت ادب، قدردانی، خوش‌خلقی، محبت، خوش‌بینی، صیانت از آبروی یكدیگر، مدارا و... از مسائلی است كه همسران با عمل به آنها، می‌توانند روابط میان خود را جذاب و مستحكم سازند. با نگاهی روان‌شناختی به آموزه‌های مزبور، درمی‌یابیم كه تعهد همسران به وظایف اخلاقی، موجب احساس همگرایی و همدلی مثبت‌اندیش شده، و فضای خانوادگی در اثر این نتایج، بالنده و بانشاط خواهد شد. همچنین فرزندان چنین خانواده‌ای در اثر یادگیری اجتماعی و مشاهده‌ای، به سوی خیر، صلاح و تعهدمداری ‌سوق پیدا می‌كنند.