اینجانب فردی هستم اهل گناه (بیشتر در زمینه شهوات و نگاه به نا محرم و کارهایی که از گفتن آن شرم دارم). ذهنم همیشه در گیر توهّمات و تخیّلات چه شهوانی و چه غیره هر بار که از گناه توبه می‌کنم تا مدتی ترک می‌شود ولی باز شروع می‌شود. در ابتدای آشنایی با راه سلوک، جدّیت و شوقی داشتم ولی الان اون مبانی کلی که به کنار رفته به جاش یک سری توهّمات و تخیّلات جایگزین شده. سوال من اینجاست که چه باید بکنم تا ترک گناه کنم و از طرفی آثار گناه از زندگی‌ام پاک شود و مشتاق تهذیب نفس شوم؟