دیدگاه برنامه درسی اخلاقمدار با تكیه بر پرورش منش
ابراهیم میرشاه جعفری1- / افسانه كلباسی2-
چكیده
عصر كنونی، عصر بحرانها و چالشهای بنیان افكن است. بشر امروز برای رسیدن به تعادل روانی و موفقیت در روابط فردی و اجتماعی چارهای جز روی آوری، به اخلاق و تربیت اخلاقی ندارد. امروزه رویكرد اخلاقی به منزلة یكی از مهمترین رویكردها در قلمرو برنامهریزی درسی به شمار میرود. در این رویكرد، برنامههای درسی ابزاری مؤثر در رشد و توسعة فضایل اخلاقی و مهارتهای اجتماعی در فراگیران است و آنان را برای برخورد مناسب با مسائل و موضوعات جدید آماده میسازد. هدف این مقاله، بررسی رویكردهای اخلاقی و ارائة عناصر اصلی دیدگاه اخلاقمدار در برنامة درسی است.
باید آموزش اخلاق به منزلة یك درس در برنامه درسی یا در ارتباط با دروس دیگر توسط دستاندركاران تربیتی، به ویژه معلمان، مورد توجه قرار گیرد. برای تربیت اخلاقی میتوان سه بعد شناختی، عاطفی و عملی در نظر گرفت. در این ابعاد، تواناییها و قابلیتهایی از حیث دانش، گرایش و عمل در فرد پدید میآید.