نقش ازدواج در اخلاق و تربیت
گفت و گو با حجت الاسلام محمد سلطانى
خُلُق: هدف ما از این گفت و گو این است که به رابطه ازدواج با اخلاق و معنویت بپردازیم. در این زمینه و به عنوان مقدمه از بیانات حضرتعالى استفاده مى کنیم.
بسم الله الرحمن الرحیم.
تا جایى که از آیات و روایات و فرمایش هاى بزرگان استفاده کرده ام، این است که اصل ازدواج- به ویژه از زوایه تأثیر آن بر مسائل معنوى- یکى از ضرورت ها است. در مسائل اخلاقى و تربیتى نیز ازدواج از زوایاى مختلف قابل بررسى است.
ازدواج و تربیت نفس
یکى از ابعاد ازدواج، تربیت نفس است که شامل دو جهت است؛ یکى تربیت خود شخص با قطع نظر از طرف مقابل و دیگرى تربیت متقابل مرد و زن و اینها همه در آثار تربیتى ازدواج مطرح مى شود. روایات، این موضوع را به صورت هاى مختلف بررسى کرده اند؛ مثلًا در روایت از پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) آمده است: «النِّکَاح سُنَّتِی؛ ازدواج، سنت من است.» این سؤال مطرح مى شود که چرا نکاح و ازدواج، سنت است؟ پاسخ این است که وقتى انسان را بررسى مى کنیم مى بینیم که او آمیزهاى از فرشته و حیوان است. انسان، ترکیبى از طبع و نفس است که طبع از عالم حیوانیت، و نفس از عالم ملکوت و ملائکه برداشته شده است. فرض این است که انسان با این ترکیب مى خواهد از عالم حیوانیّت گذر کند. پس چرا بر ازدواج که خود مى تواند یکى از مصداق هاى بارز حیوانیّت باشد، اینقدر تأکید شده و سنت رسول خدا (صلى الله علیه و آله) قرار داده شده است؟ و چرا درباره کسى که ازدواج نکند، گفته شده است: «از من نیست»؟ یعنى گویا چنین کسى سنخیّتش با رسول خدا (صلى الله علیه و آله) قطع مى شود.
ادامه مطلب را از لینک زیر دریافت نمایید.