نویسندگان:  كوشا غلام حیدر*, ساجدی ابوالفضل
 
 * موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره
 
چکیده: 

این نوشتار به یکی از مسائل اجتماعی معاصر اشاره دارد. الگوپذیری نوجوان مساله ای است که در قالب مدگرایی، ارتباط با گروه های نابهنجار اجتماعی، گرایش به هنجارهای زودگذر و سستی روابط خانوادگی بروز می یابد. واکنش های ابتدایی والدین در دو طیف افراط و تفریط قرار دارد. آنان، گاهی سخت گیر می شوند و طرد بی حساب را در پیش می گیرند و گاهی تسلیم می شوند و در قبال سرنوشت نوجوان به گونه ای خنثا عمل می کنند. وضعیت مطلوب آن است که والدین با در نظر داشتن شرایط سنی و اجتماعی نوجوان و با استفاده از راهبردهای تربیتی موثر، الگوپذیری نوجوان را مدیریت و سامان دهی کنند. راهبردهای پیشنهادی مقاله حاضر در قالب دو راهبرد کلان «مدیریت الگوپذیری از طریق معاشرت» و «مدیریت الگوپذیری از طریق هم اندیشی با نوجوان» جای می گیرد. این راهبردها با استفاده از آیات و روایات و با توجه به شرایط و ظرفیت های زندگی خانوادگی مطرح گردیده است.

 منبع: نشریه:  اسلام و پژوهش های تربیتی :   بهار و تابستان 1393 , دوره  6 , شماره  1 (پی در پی 11) ; از صفحه 113 تا صفحه 136 .

http://www.sid.ir/FileServer/JF/14001913931107