نویسندگان:  گل پرور محسن*
 
 * گروه روانشناسی صنعتی و سازمانی، دانشكده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی ، اصفهان
 
چکیده: 

زمینه: اخلاق در تحصیل علم و دانش از دیرباز محور توجه بوده، به ترتیبی كه می توان گفت در كنار پشتكار و تلاش، رعایت اصول اخلاقی و انسانی نیز از ضروریات مطرح در علم و تحصیل هستند. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه اخلاق و عدالت آموزشی با تعهد و فریبكاری علمی در دانشجویان است.
روش كار: پژوهش حاضر یك مطالعه همبستگی محسوب می شود. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاههای شهر اصفهان بودند كه از بین آنها 396 نفر به شیوه نمونه گیری آسان انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده كه همگی ساخته خود پژوهشگر بودند، شامل پرسشنامه اخلاق تحصیلی (با 8 سوال)، پرسشنامه عدالت آموزشی (شامل دو خرده مقیاس عدالت و بی عدالتی با 28 سوال) و دو پرسشنامه تعهد و فریبكاری تحصیلی هر یك با 8 سوال بودند. داده های حاصل از پرسشنامه های پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون واسطه ای مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد كه بین اخلاق تحصیلی با عدالت آموزشی رابطه مثبت، اما با بی عدالتی آموزشی و فریبكاری رابطه منفی معنادار وجود دارد. عدالت آموزشی نیز با فریبكاری، رابطه منفی و معنادار دارد. شواهد حاصل از تحلیل رگرسیون واسطه ای نشان داد كه اخلاق تحصیلی، واسطه رابطه بین بی عدالتی آموزشی با فریبكاری است.
نتیجه گیری: شواهد حاصل از این تحقیق نشان می دهد كه در حضور اخلاق تحصیلی، تاثیر بی عدالتی آموزشی بر فریبكاری در دانشجویان تضعیف می شود. این نقش تضعیف كننده اخلاق تحصیلی بر فریبكاری از زمره موضوعاتی است كه باید به طور جدی مدنظر قرار گیرد.

 
منبع : نشریه اخلاق در علوم و فناوری :   بهار و تابستان 1389 , دوره  5 , شماره  2-1 ; از صفحه 57 تا صفحه 66 .

http://www.sid.ir/FileServer/JF/70913890208