نویسندگان:  اكبری رضا*, روحانی محمدرضا
 
 * گروه فلسفه و كلام، دانشكده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه امام صادق(علیه السلام)
 
چکیده: 

زمینه: در حیطه اخلاق دستوری، رویكردهای مساله محور در پاسخ به این كه چه عملی خوب و چه عملی بد است دو نظریه را در اختیار ما نظریه را در اختیار ما نهاده اند: غایت گرایی و وظیفه گرایی. ما در این دو نظریه شاهد تلفیق گرایی، فردگرایی و بی توجهی به تفاوت افراد و شرایط هستیم. این مشكلات ما را به رویكرد فضیلت محور سوق می دهد. در این رویكرد، عملی اخلاقی است كه در اجتماع انسانی، كاركردی مناسب داشته و جامعه را به سعادت برساند. در این نگاه، شرایط تحقق فعل و همچنین تربیت اخلاقی افراد جامعه را كانون توجه قرار می گیرد. هنگامی كه از مسوولیت رسانه های جمعی در قبال اخلاق در جامعه سخن می گوییم ضرورت اهتمام رسانه ها به تربیت اخلاقی جامعه و بروز فضایل اخلاقی مدنظر قرار می گیرد. به نظر می رسد رویكرد فضیلت محور در خبررسانی چندان مورد توجه نبوده باشد، گو اینكه شاید بتوان رابطه ای میان رویكردهای مساله محور و ارزشهای خبری نشان داد.
نتیجه گیری: از منظر فضیلت محوری ملاك نحوه نگارش و پخش یك خبر، تاثیرات تربیتی آن خبر در میان جامعه است. لذا خیر را نباید یك اطلاع رسانی صرف تلقی كرد بلكه خبررسانی، شان و جایگاه اخلاقی در جامعه نیز دارد.

 
منبع : نشریه اخلاق در علوم و فناوری :   پاییز و زمستان 1387 , دوره  3 , شماره  4-3 ; از صفحه 39 تا صفحه 46 .

http://www.sid.ir/FileServer/JF/70913870404