سلام من مقلّد رهبر انقلاب آیت الله خامنه ای هستم. اگر فرد يك گناه را انجام دهد امّا اصلا به آن علاقه ای نداشته باشد ولی در آن لذت وجود داشته باشد و من به دليل ضعف ايمان و فراموش كردن خداوند در لحظه انجام گناه نتوانم آن را انجام ندهم، ولی در اين زمينه جامعه و خانواده به راحتی می تواند به من كمك كنند من باز هم گناه كارم؟ آيا من را خدا دوست دارد؟ من به حدی از خودم بدم می آيد كه نمی خواهم لحظه در آخرت و در اين دنيا باشم. كاش می شد نابود شوم و در لحظه آخرت به ديدار پروردگار مهربانم كه همواره ناسپاسی اش را كرده ام نروم.

سلام، بنده شغل خود را برای رضای الهی انتخاب كرده ام.همواره از لحاظ مالی مشكل دارم، حتی از مادون های خود نيز از لحاظ مالی پايين ترم. كارم همواره با مشكلات خاصی رو به رو است. مدتی پيش در پيشرفت كاری قرار بود در موقعيتی بهتر قرار بگيرم كه از نظر مالی و خدمت كردن اوضاع خوب می شد، امّا به دليل يك تغيير قانون و حسادت همكاران از اين مطلب باز ماندم و حسادت همكاران باعث شد تا موقعيت قبلی خود را نيز از دست بدهم و از لحاظ مالی ،شخصيتی، آبرويی ،فكری، روحی و خانوادگی در شرايط نامطلوبی قرار بگيرم.

لطفا يك راهكار عملی معرفی كنيد كه در مقابل بيماری های سخت كمتر غصه بخوريم ، می دانم كه بايد صبور باشم و شكايت نكنم ولی نمی توانم و بسيار غصه می خورم در ضمن من هروقت دعا كردم بلافاصله بعدش مريضی هايم بدتر شده است طوری كه الان وحشت دارم كوچكترين دعايی كنم، لطفا كمكم كنيد.

فرزند پسری هشت ساله دارم که با ممارست و بحمدالله مسجدی و مکبّر شده است و دغدغه بنده این است که چطور می شود که ایشان در این اه تثبیت شود و به راه کج نرود؟