محقق اردبیلی در مدت عمر گرانمایه خود خدمات ارزنده ای برای عالم تشیع انجام داد. وی پس از كسب علوم عالی بر كرسی تدریس نشست و با كمال دقت و حوصله مسائل و مباحث علمی را به شاگردان خویش تعلیم داد. او همان گونه كه نفس خویش را تهذیب كرده بود معتقد به تهذیب زواید و اضافات كتابهای درسی حوزه بود و از تدریس و تعلیم مطالبی كه فایده ای بر آن مترتب نبود پرهیز می كرد. او با نفس قدسی خود كسانی را برای جامعه بزرگ تشیع تربیت كرد كه هر یك چهره ای برجسته در علم و اجتهاد شدند و منشا آثار ارزنده ای برای عالم اسلام گردیدند. شاگردان برجسته وی را چنین برشمرده اند: