مهدى جعفرى

اشاره

انسان، بى تردید در حیات اجتماعى خویش از عوامل متعددى تأثیر پذیرفته و خود نیز در یک تعامل دایم با آن ها بر روى محیط اطراف خود اثر گذارده است. در این میان، گاهى برخى از عوامل محیطى، در یک درگیرى دایم با انسان چنان ذره ذره او را تحت تأثیر قرار مى دهند که وى را از مسیر حرکت طبیعى خویش خارج ساخته، و دچار اختلال هاى رفتارى مى کنند، و او را نگران مى سازند. حتى ممکن است این نگرانى از روح و روان او به جسمش سرایت کند و وى را دچار اضطراب دایم نماید، تا جایى که آرامش زندگى از او سلب شود.

افراد زیادى همه روزه به این بلاى خانمان سوز گرفتار مى شوند و آرام و قرار خویش را از دست مى دهند و به مرگ تدریجى گرفتار مى آیند. نگاهى به آمار و ارقام منتشر شده از سوى نهادهاى پزشکى، روانشناسى و … به وضوح این خطر را به ما گوشزد مى کند. با کمال تأسف مى بینیم میزان شیوع بیمارى هاى روانى، به خصوص اضطراب، روز به روز در جوامع مختلف رو به گسترش است و هر روز، انسان هاى بیشترى به ورطه این گرداب مى افتند.

فروید^[۱] معتقد است اضطراب کنونى جهان، بهایى است که بشر امروزى بابت تمدن مى پردازد.^[۲] بنابراین، باید درباره اضطراب که یک بیمارى روانى است و بیشتر از بیمارى هاى روانى دیگر شیوع دارد، تحقیقى صورت گیرد و عوامل آن، شناسایى شده و با از بین بردن زمینه هاى به وجود آورنده این عوامل، اضطراب را نابود کرده یا دست کم کاهش داد. در این راستا هر کدام از مکاتب روانشناسى راه حل هایى ارائه کرده اند.

http://bonyadhad.ir/3037