همسرم فاسد است
سوال
همسری دارم که پایبند به فروع دين نيست و در رفتارش دچار فساد اخلاقی می شود...به انواع اعمال خلاف شرع گرفتار شده و محافل نامشروع برپا میكند، با او چه برخوردی داشته باشم؟
پاسخ
مقدمه: تشكيل خانواده برای زندگی مشترك زن و مرد ميباشد؛ از اين رو قبل از ازدواج بايد به مشتركاتي كه استمرار و استحكام زندگي را به دنبال داشته باشد توجه نمود و با مشاوره و تحقیق و بررسی، فردی همکف در زمینه فرهنگی اعتقادی و مالی و تحصیلی و.... را اختیار نمود.
انتخاب مهمترین مرحله زندگی بزرگسالی است، چرا که ادامه زندگی به آن وابسته می باشد و آینده را رقم خواهد زد.
اكنون به هر دليل شما با كسي شريك زندگي هستيد كه دارای خصوصياتي مشكل آفرين است. ما هم نكاتي را يادآور ميشويم به اميد اين كه هر چه زودتر به خواسته خويش برسيد.
نكته اوّل:
از آنجا كه همه انسانها تأثير پذيرند، قابل تربيت هستند، شما ميبايد از اصول و روشهايي كه براي تغيير و اصلاح رفتار استفاده ميشود، بهره ببريد و آنها را بكار بگيريد. در اين زمينه سخن فراوان است كه اين نامه گنجايش آن را ندارد؛ امّا به تدريج آنچه ميپسنديد يا نميپسنديد را به او يادآوري نماييد. در اين رابطه نيازي نيست مستقيماً چيزي را به او بگوييد؛ بلكه بهتر است به صورت غير مستقيم او را متوجه خصلتهاي خوب و آثار رفتار ناشايست بنماييد. از سوي ديگر زن و شوهري كه يكديگر را دوست دارند بايد آن را اظهار كنند و در عمل به هم نشان دهند كه عاشق يكديگرند تا پيوندشان مستحكمتر گشته و در نتيجه نسبت به خواستههاي يكديگر اهميت و احترام قايل باشند.
نكته دوّم
يكي ديگر از روشهايي كه ميتوانيد براي تغيير رفتار شوهرتان از آن استفاده كنيد اين است كه با افراد و خانوادههايي معاشرت داشته باشيد كه از نظر اخلاقي خوب باشند و در اموري كه فكر ميكنيد همسرتان اشتباه ميكند و كار خلاف انجام ميدهد، آنان تأييد كننده همسرتان نباشند. در اين باره بايد به تدريج ارتباط با افراد و خانوادههايي كه مشوّق و ترغيب كنندة او به كارهاي ناشايست است را قطع نماييد. امام صادق ـ عليه السّلام ـ از پدرانش نقل ميكند كه پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ ميفرمايد: « المرء علي دين خليله، فلينظر الانسان من يخالل» انسان به شيوه و آيين دوستش كار ميكند، پس هر انسان بايد ببيند با چه كسي دوستي ميكند.[1]
نكته سوّم
اگر تا به حال مشكلاتي كه وجود دارد را با همسرتان در ميان نگذاشتهايد، به آرامي و با محبت نه پرخاشگرانه، و از روي لجبازي و دعوا - در زماني كه سرحال و شاداب است نه وقتي كه حوصلة خودش را هم ندارد چه رسد به شما، با بياني كه نيشدار نباشد و احساس كند از روي صداقت و دلسوزي حرف ميزنيد، مسائل خودتان را با وي در ميان بگذاريد. اين كه شما با اين روحيه حاضر به ازدواج با ايشان شدهايد نشان ميدهد كه او نيز از ريشههاي معنوي و اخلاقي برخوردار بوده است. همين باعث ميشود كه زمينههاي پذيرش هم در او باشد و به كمك حق تعالي بتوانيد خودتان با هم مسئله را فيصله دهيد و آن را اصلاح نماييد.
نكته چهارم
با افرادي كه ميتوانند با كلام و رفتار كارساز خود در ايشان نفوذ كنند و مؤثر واقع شوند، مشورت كنيد و از آنان بخواهيد كه در رفع اين مشكل با شما همكاري كنند، بايد توجه داشت كه با افرادي صحبت شود كه اولاً راز نگهدار باشند، ثانياً اگر همسرتان فهميد با ايشان مسائل خانواده را در ميان گذاشتهايد، عصباني نشود و مشكل را بدتر نكند.
نكته پنجم
اگر فكر ميكنيد در صورت اصلاح نشدن همسرتان نميتوانيد به زندگي با او ادامه دهيد و يا فرزنددار شدن شما هم مشكل را پيچيدهتر ميكند براي داشتن فرزند عجله نكنيد؛ همة راهحلهاي ممكن را بيازماييد، اگر نتيجه مثبت نگرفتيد، به انتخابهاي ديگر فكر كنيد. جدايي زوجين از يكديگر در اسلام بسيار مذموم است ولي اگر كار به اضطرار و ناچاري برسد ميتواند يك گزينه براي انتخاب باشد.
نكته ششم
شما بايد مقداري هم با خودتان فكر كنيد. آيا قبل از ازدواج با همسرتان، ايشان اهل مراوده با افراد خلافكار بودهاند يا نه؟ اگر بوده چرا با وي ازدواج كرده؟ اگر نبوده صادقانه دنبال عوامل و ريشههاي آن بگرديد. در صورتي كه خودتان هم در حفظ شوهر كوتاهي كرده باشيد بدون اين كه او را در جريان بگذاريد، گذشته را جبران كنيد. آيا نميدانيد كه اگر همسر در خانه نيازهايش ارضا نشود در خارج از خانه به دنبال آن ميگردد؟ ما نه شما را ميشناسيم و نه همسرتان را؛ از اين رو اين گفتار براي احتمال مطرح ميگردد و خود شما ميتوانيد صادقانه با خود گفتگو كنيد و ارزيابي به عمل آوريد. مدتي بيشتر به فكر جذب همسرتان باشيد، با كلام و بيان شيرين، با رفتار و كردار جذّاب، با او برخورد نماييد. در اين كارتان صادقانه عمل كنيد و انتظار اصلاح يكباره نداشته باشيد.
در هيچ لحظه از لطف خدا و اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ غافل نشويد. دائماً از آنان مدد بگيريد. خداست كه مقلّب القلوب است، اوست كه از هر كس به شما نزديكتر است و مسائل همه را بهتر از شما ميداند.
پي نوشت:
مجلسي، محمدباقر، بحارالانوار، ج 74، ص 192، حديث 12.