سؤال شما در حقيقت راجع به روش تخلق به ارزش هاي اخلاقي است. اين بحث از اساسي ترين و گسترده ترين مباحث علم اخلاق است. موضوع و هدف اصلي تمامي كتاب هايي كه در زمينه اخلاقيات و علم اخلاق نگاشته شده است، آموزش تخلق به ارزش هاي اخلاقي است. ما در اين فرصت تنها قادريم به صورت فهرست وار و به طور كلي روش خودسازي و تخلق به ارزشها را بيان نماييم.
عالمان اخلاقي در منابع اين علم براي وصول به اين هدف( تخلق به ارزش هاي اخلاقي و رفع رذایل اخلاقی )سه مرحله را بر مي شمارند.

واژه تنبلي که گاهي به جاي واژه هاي ديگري مانند: کسالت، تن پروري، راحت طلبي، بطالت، سستي وفتور به کار مي رود، از رذايل اخلاقي است ونشانگر کراهت از کار، کاهلي، تن آسايي، طفره رفتن واز کار در رفتن و مشابه آنها است.
تنبلي و راحت طلبي يکي از مصداق هاي بزرگ هواي نفس و مانع بزرگي براي خودسازي و پيشرفت در زندگي است. شما اگر بخواهيد خودسازي کنيد، بايد بدانيد که با راحت طلبي و تنبلي هرگز به اين کار موفق نمي شويد. حتما بايد با راحت طلبي جهاد کنيد و اين مانع بزرگ را از سر راه خود برداريد.

گفت و گو با حجت الاسلام محمد سلطانى‏

خُلُق: هدف ما از این گفت و گو این است که به رابطه ازدواج با اخلاق و معنویت بپردازیم. در این زمینه و به عنوان مقدمه از بیانات حضرت‏عالى استفاده مى‏ کنیم.

بسم الله الرحمن الرحیم.

تا جایى که از آیات و روایات و فرمایش‏ هاى بزرگان استفاده کرده‏ ام، این است که اصل ازدواج- به ویژه از زوایه تأثیر آن بر مسائل معنوى- یکى از ضرورت‏ ها است. در مسائل اخلاقى و تربیتى نیز ازدواج از زوایاى مختلف قابل بررسى است.

ازدواج و تربیت نفس‏

روش‌های از بین بردن شیرینی گناه:

1.تفکر و جایگزینی افکار جذّاب و حلال :
اصل و ریشه هر عملی تفکر است، در واقع تا فکری از ذهن انسان عبور نکند اعضا و جوارح نیز حرکتی نخواهند کرد، برای این که انسان بتواند گناه را ترک کرده و لذت آنی و ظاهری آن را از بین ببرد باید در عاقبت گناه، زود گذر بودن دنیا و لذت‌های آنی آن، مرگ و سختی‌های دادگاه عدل الهی و از طرف دیگر به نعمت‌های الهی که لذت حلال دارند، بیاندیشد، امام على (عليه‌السلام) فرموده اند:
كسى كه نيكو بينديشد، دستخوش لغزش نمى‏‌شود.(1)