تبیين روش عملى 
از مسائل مهم، توضيح و تبيين طريق و سيره عملى استاد است. لكن براى خوانندگان اين كتاب، بعضى از آن‏ها را به نحو اختصار اشاره مى‏ كنيم تا آشنايى مختصرى پيدا كنند.
الف: بايد مجاهدت كرد و با تنبلى كسى به جايى نمى‏ رسد.
ب: ذكر و فكر با دستور استاد حاذق، سريع‏تر و بهتر پيش مى‏ رود.
ج: از اعمالى كه جنبه تسخير جنّ و امثال اينها را دارد، بايد پرهيز كرد.
د: دورى از اطعمه و اغذيه لذيذ براى تهذيب نفس بهتر است.
ه: نفى خواطر با ذكر و فكر بايد باشد تا شيطان نفوذ نكند.
و: تأثير اذكار طبق روايات تا يك سال مثمر ثمر خواهد بود.
ز: علم و دانش نه به حدّ افراط كه غرور بياورد و نه به حدّ تفريط كه منجر به جهل شود، ضرورى است.
ح: شب‏ زنده‏ دارى و سحرها بيدار بودن بهتر از وقت‏ هاى ديگر است.
ط: داشتن استاد براى سالك ضرورى مى‏ باشد.
ى: توسّلات و ادعيه زاد هميشگى سالكان است.
ك: كسى كه هم خدا و هم خرما را مى‏ خواهد، ترقّى نمى‏ كند.
ل: خواندن قرآن و ختم آن و بعضى سوره‏ ها و آيات به اعداد معيّن لازمه راه است.
م: مراقبه نفس از واجبات است.
ن: افراد ناموفّق يا با شرايط همراه نيستند، يا تلوّن دارند كه عرفا شخص متلوّن را نمى‏ پذيرند و يا اينان حالت حضور ندارند.
س: از مدعيان و كسانى كه از اين راه دكانى باز مى‏ كنند، بايد پرهيز كرد.

منبع: http://erfanekeshmiri.ir/pages/sire