ظهر روزی از روزهای گرم تابستان مرحوم آقا سید جمال عبا را به سر انداخته و به طرف وادی السلام می رود. آقایی ایشان را می بیند و به همراه ایشان به راه می افتد. از شهر که خارج می شوند احساس می‌کنند که در عمودی از هوای خنک و لطیف و معطر قرار گرفته‌اند.
مرحوم آقا سید جمال برنامه‌اش این بوده که وقتی به وادی السلام می رسیده ابتدا سر قبر بزرگان علم و تقوا از جمله مرحوم قاضی می‌رفته و بعد می‌آمده در مکانی که قبری نبود می‌نشسته و فاتحه و دعا می‌خوانده است.
از ابوالقاسم قشیرى نقل شده كه در بادیه زنى را تنها دیدم گفتم كیستى؟ جواب داد:
« وَقُلْ سَلاَمٌ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ » ( و بگو به سلامت! پس زودا كه بدانند.) (1)
از قرائت آیه فهمیدم كه مى گوید اوّل سلام كن سپس سؤال كن كه سلام علامت ادب و و ظیفه و ارد بر مورود است.
به او سلام كردم و گفتم در این بیابان آن هم با تن تنها چه مى كنى؟
پاسخ داد:
« مَن یَهْدِ اللهُ فَمَا لَهُ مِن مُضِلٍّ » (وهر كه را خدا هدایت كند گمراه كننده ای ندارد.) (2)
ماجرای جالب پول قرض دادن مرحوم آیت الله مشکینی(رحمة الله علیه)
مرحوم حضرت آیت الله مجتهدی تهرانی_رضوان الله علیه_ فرمودند:
آیت الله مشکینی_رحمه الله_ فرمود:
خبر از برزخ مرحوم شیخ مرتضی زاهد و مخترع پنکه و..توسط مرحوم رجبعلی خیاط (ره)
یکی از شاگردان مرحوم شیخ رجبعلی خیاط_رضوان الله علیه_ می گفت:
یکی از رفقا نقل کرد:
وقتی آقا شیخ مرتضی زاهد_اعلی الله مقامه الشریف_ را درون قبر گذاشته بودند،جناب شیخ رضوان الله علیه فرمود:
تذکری که حضرت امام ولی عصر علیه السلام به مرحوم حضرت آیت الله العظمی مرعشی دادند
مرحوم حضرت آیت الله مجتهدی تهرانی(رضوان الله علیه) فرمودند:
تاجری مرحوم حضرت آیت الله العظمی مرعشی نجفی(رضوان الله تعالی علیه) را به مهمانی دعوت کرد. ایشان بعد از مهمانی، شب، در خواب حضرت مهدی (علیه السلام) را دید که فرمودند: دستت را سر هر سفره ای دراز مکن.
وقتی ایشان تحقیق کردند فهمیدند مال صغیر در اموال تاجر بوده است و از آن به بعد بیشتر از قبل، دقت می کردند و به هر مهمانی نمی رفتند...
منبع:آداب الطلاب ص 134
در دین اسلام اهمیت زیادی به نماز و ارتباط پیوسته با پروردگار عالم داده شده است. این ارتباط با خالق هستی و سر بر آستان دوست فرود آوردن به حدی برای تكامل این موجود خاكی ضروری دانسته شده كه بر هر فرد مسلمان واجب گردیده، در شبانه‌روز پنج مرتبه خود را از تمّنیات دنیا خالص گردانده، در محضر پروردگار خویش سر بر سجده گذارد و اظهار خشوع و بندگی نماید،. در آن حال است كه این موجود فقیر اجازه تشرف به محضر غنی مطلق را یافته و با او به راز و نیاز و مناجات میپردازد.
خنداننده و خنده کننده
خداوند در سوره نجم،آیه 43 می فرماید:«و انه هو اضحک و ابکی؛ و هم اوست که می خنداند و می گریاند.»
در این آیه، این مسئله که آیا خنده و گریه از اعمال خود انسان است یا بر طبق آنچه که از معنای این آیه برمی آید، تنها عامل خنده و گریه خداوند می باشد، مورد بررسی قرار گرفته است.
شهیدی که امام او را «شمشیر برّان اسلام» نامید و بعد از شهادتش که توسط منافقین کوردل صورت پذیرفت، فرمود: «من از نزدیک با او و خصال و تعهدش آشنا بودم و آن را لمس کرده بودم و مراتب فضل و مجاهدت او بر اشخاص آشنا پوشیده نیست».
[سیدی که امام او را «شمشیر برّان اسلام» نامید]
مرحوم شرف رازی نقل کرده است :
جوانی بود مسیحی به نام يونس که به خاطر يک عمل انسانی مورد عنايت حضرت ابوالفضل (عليه السلام) قرار گرفت و مسلمان شد و نامش به عبدالمهدی تغییر یافت .
داستانش را به نقل از حاج عباس، خدمتگزار بيت آيت الله شهيد، حاج شيخ محمد تقی بافقی، اينگونه نقل کرده است:
مرحوم شريف رازی نقل می کند :
آيت الله حائری يزدی، بنيانگذار حوزه علميه قم دارای خصايص اخلاقی و انسانی و سجايای بسياری بود.
از خصوصيات بارز او شدّت ارادتش به پيامبر و خاندانش، به ويژه سالار شهيدان حضرت سيدالشهداء (عليه السلام) بود که زبانزد خاص و عام بود.
اين ارادت به گونه ای بود که مرحوم حاج شيخ ابراهيم صاحب الزمانی تبريزی که يکی از خوبان بود از سوی آن جناب دستور داشت همه روزه پيش از آغاز درس فقه آن مرحوم، دقايقی ذکر مصيبت امام حسين (عليه السلام) را نمايد و آنگاه جناب حائری درس فقه خود را آغاز می کرد.
