شهید محراب آیت الله مدنی
همین بی‌غیرتی‌ها
آقای محمد حیدری دلگرم نقل مى کند: سال۱۳۴۱ با وقوع زلزله در بویین زهرا همه جا بهم ریخته بود. هر کسی که توانسته بود از زیر آوار خارج شود، غرقه به خون بود.کسی نبود که فکر آینده‌اش باشد. نجات اقوام و خویشان و همسایگان واجب‌تر از هر چیزی بود. عمق فاجعه بسیار زیاد بود.
در اسناد ساواک چنین آمده است:
نامبرده اولین روزی که بالای منبر رفته، وعظ نموده گفته بود:
ای اهالی آذر شهر! در موقع آمدن به ایران در کرمانشاه بعضی‌ها از من پرسیدند: اهل کجا هستی؟ گفتم: آذرشهر.
آنها گفتند: آذر شهر شراب خوبی دارد که در تمام ایران مشهور است.
سپس اضافه کرده: وجود کارخانه مشروب سازی در شهرستان چه معنی دارد؟ اگر از روز اول شما به آنها جنس نمی‌فروختید، آنها می‌رفتند.
در اسناد ساواک چنین آمده است:
نامبرده اولین روزی که بالای منبر رفته، وعظ نموده گفته بود:
ای اهالی آذر شهر! در موقع آمدن به ایران در کرمانشاه بعضی‌ها از من پرسیدند: اهل کجا هستی؟ گفتم: آذرشهر.
آنها گفتند: آذر شهر شراب خوبی دارد که در تمام ایران مشهور است.
سپس اضافه کرده: وجود کارخانه مشروب سازی در شهرستان چه معنی دارد؟ اگر از روز اول شما به آنها جنس نمی‌فروختید، آنها می‌رفتند.
از ارتباط مردمی با شهید آیت الله مدنی چه خاطره‌ای دارید؟
مواضع شهید مدنی نسبت به عملکرد بنی صدر چه بود؟
فردای آن روز دیدیم شهید دکتر چمران آمد و گفت: امام فرموده اند امشب باید محاصره سوسنگرد شکسته شود. در جلسه بودیم. من به عنوان معاون گروهان اعزامی از سپاه تبریز و جانباز سرافرازحاج ناصر بیرقی هم فرمانده ما بود که الان هر دو پایش از زانو قطع است.
آن زمان هنوز تیپ وجود نداشت.
سردار حاج غفار رستمی درباره شهید مدنی می گفت:
آقای بهاءالدینی( داماد آیت الله مدنی) در خاطراتش می گوید:
ما حالات نورانی و با صفای ایشان(آیت الله مدنی) را در مناجات های نیمه شب شان نظاره گر بودیم. در نیمه شب یک روز تابستانی در محلی نزدیک همدان، دیدم از میان درختان باغ صدای ناله می آید، از جا بلند شدم و دیدم آقای مدنی نیست و رفته میان درختان گریه می کند و می گوید: « خدایا من آمدم،اگر تو به من جواب ندهی و رهایم سازی کیست که مرا در یابد؟!»(1)
آقای بروجردی، داماد دیگر آیت الله مدنی(ره) در ضمن خاطراتش می گوید:
مدنی از نظر عرفانی و اخلاقی در اوج بود.
اگر بخواهیم مقایسه ای بکنیم با شهید دستغیب باید بگویم شهید دستغیب رک تر بود و راحت تر حرفش را می زد. مثلاً فرض می کنیم در صحبت هایش می گفت خاک بر سر صدام. ولی شهید مدنی همین هم نمی گفت.
عفت کلام بسیار بالایی داشتند. ولی باید گفت این دو مثل هم هستند. و شاید بتوان گفت نزدیکترین فرد به شهید مدنی همین شهید دستغیب بود.
از همان روز اول حتی کسانی که با روزنامه خواندن مخالف بودند در مقابل شهید مدنی کرنش کردند. و ایشان توانست محور انقلابیون قرار گیرد.
شهید مدنی واقعاً خیلی بزرگوارتر از آن است که من بخواهم در موردش حرف بزنم. این را قلبی میگویم. این تعارف نیست. ما مثل یک کودک در مقابل انسان بزرگ و بزرگوار و فرهیخته چی میتوانیم بگوییم.
علمای خیلی بزرگتر از ما عاجزانه در موردش حرف زده اند.
