صیرت انسان
اوايل كه حضرت استاد از نجف به قم آمدند، روزى فرمودند: جمعى از اطباء را به مكاشفه ديدم كه سيرت برزخى خوبى نداشتند فقط يك نفر از آنان به نام دكتر سيد محمد... بود در آن ميان، تسبيح بدست سيرت انسانى داشت، و از ايشان تعريف كردند. آن دكتر از سادات به شمار مى روند يكى از اوصاف او اين است: هر روز به عدد مهدى «عج» 59 تومان صدقه به نيت امام زمان «عج» صدقه مى دادند. نوعاً حرم حضرت معصومه مشرف مى شوند، اهل ذكر و توسل و روضه خوانى هستند.
نفرین زنان
يكى از دوستان كه از تلامذه حضرت آیت الله کشمیری بودند، بنا به اصرار و دعوت بعضى اقوام، به شهرى براى امامت مسجدى رفتند. اين قضيه را براى حضرت استاد عرض كردند. فرمودند: ايشان (كه اهل سلوك است) آن جا ضايع مى شود.!!
بعداً، آن دوست تعريف كرد كه مدتى كه در آن جا بود، عده اى از اهل دانش به خاطر حسادت و يا مسائل ديگر، پشت سر او حرف هاى بى ربط و نسبت هايى را شايعه كردند تا اين عزيز ضعيف گردد، كه بحمداللّه بعد از يكسال زود به قم بازگشتند و از ضايع شدن و نامرادى رقيبان در امان ماندند.
عذاب
شش قل هو الله
واعظ شهير، حجة الاسلام شيخ حسين انصاريان فرمود: در اوايل انقلاب و زمان فعاليت منافقين و ترورها در تهران، من پياده رفت و آمد داشتم. منافقين هم ترور كور زياد داشتند، من هم كه شناخته شده بودم. آن وقت آقاى كشميرى را كسى نمى شناخت. بعضى در تهران و بعضى هم در قم او را مى شناختند.
روزى يك نفر به خانه ما آمد و گفت: من از طرف آقاى كشميرى آمدم. ايشان فرمودند: برو به خانه انصاريان و بگو تو كه پياده اين طرف و آن طرف مى روى، قبل از اين كه از خانه بيرون بروى، به شش جهت خود سوره توحيد (قل هو اللّه) را بخوان و بدَم؛ و تو ترور نخواهى شد.
خبر شورای پزشکی
آقايى از اقوام يا آشنايان استاد، همسرش را در تهران براى وضع حمل به بيمارستان برد. شوراى پزشكى نظر داد كه چون بچه مرده است، بايد كورتاژ كنند و اگر نكنند، ممكن است مادر هم از بين برود. آن شخص خدمت استاد مى رسد و اين مشكل را عرض مى كند. استاد مى فرمايد: «بچه سالم است و پسر مى باشد طبيعى هم زايمان مى كند.»
آن شخص خوشحال مى شود و به بيمارستان مى رود و سه مطلب استاد را به دكتر مربوطه مى گويد و در ضمن اجازه كورتاژ نمى دهد. دكتر مى گويد:
نفس زکیه
روزى به محضر مبارك حضرت آيت الله سيد عبد الكريم كشميرى آن عارف فرزانه شرفياب شديم وقتى كه از ايشان سؤال شد آقاى كوهستانى را چگونه يافتيد؟ فرمود: ایشان صاحب نفس زكيه بود.
در ايوان حضرت اميرالمؤمنين (علیه السلام) آقاى كشميرى را ملاقات نمودم و از ايشان پرسيدم: در اين سفر كه به ايران تشريف برديد؛ آيا با آقاى كوهستانى ديدار داشتيد؟
فرمود: بله، با ايشان ملاقات كردم و يك نماز نيز به ايشان اقتداء كردم، خيلى براى من جالب توجه بود و لذت بردم و از نمازهايى بود كه مطمئن هستم مورد قبول واقع شده است.
چهره شناسی
وقتى ترقيات و مجاهدات سالك مثمر ثمر شود، كمكم چشم دلش باز مى شود و گذشته و حال و آينده بر او منكشف مى شود و مى تواند اخبار بدهد يا پيشگويى كند.
به قول حضرت استاد وقتى عارف در خلسه است مى تواند ببيند و بگويد و تصرف كند و اين قدرتى است كه خدا به هر كه بخواهد، مى دهد.
اول: يكى از تلامذه گويد: دو پسر دبستانى داشتم، روزى (قريب سال 1366 ه. ش) آن دو نفر را منزل استاد بردم و عرض كردم اين فرزندانم را چطور مى بينيد؟
تولد
آيت الله سيد عبدالكريم كشميرى رضوى (قدس سره) در سال 1343 (ه.ق) در نجف اشرف در خانواده روحانى و سيادت «ذو گوهرين» چشم به جهان گشود. پدر ایشان حجة الاسلام سيد محمد علي کشميري، فرزند سوم آيت الله سيد حسن كشميرى (ره) بودند كه در كربلا متولد شده و تحت نظر پدر علوم دينى را فرا گرفت و ملبّس به لباس روحانيت گشت و به زهد و تعبّد و روحانيّت، معروف و مشهور بود پس از مراحل تحصيل به دامادى آيت الله سيد محمد كاظم يزدى صاحب كتاب شريف عروة الوثقى نائل شد و حاصل آن، فرزندانى همچون آقا سيد عبدالكريم بود كه موجب افتخار روحانيت و موجب سرافرازى پدر گرديد.
آیت الله اصفهانی پس از یک بیماری کوتاه و در بازگشت از لبنان به کاظمین، در شب سه شنبه ۹ ذی‌الحجة ۱۳۶۵ق درگذشت. جنازه او را از کاظمین به نجف منتقل و در یکی از حجره‌های صحن علوی دفن کردند. درگذشت سید ابوالحسن اصفهانی واکنشی سیاسی به همراه داشت. به گواهی برخی از منابع، حضور وسیع مردم در مراسم سوگواری درگذشت اصفهانی در آبان ۱۳۲۵ (ذیحجه ۱۳۶۵ق) در شکست فرقه دمکرات آذربایجانمؤثر بود. برانگیخته شدن احساسات مذهبی مردم در جریان تشییع اصفهانی در جهت مبارزه با فرقه مزبور در مرثیه‌ای که خوشدل تهرانی در سوگ اصفهانی پرداخته، نیز منعکس شده است.
آثار علمی بازمانده از اصفهانی را می‌توان به ۵ دسته تقسیم کرد:
نخست و مهم‌تر از همه، تقریرات فقهی و اصولی اوست که به وسیله جمعی از شاگردان ضبط و نگارش شده است.
یک دوره کامل از تقریرات او به دست میرزا حسن سیادتی سبزواری در فاصله سالهای ۱۳۳۸-۱۳۴۵ق در چند مجلد نوشته شده، و نسخه‌ای دیگر از تقریرات او توسط شیخ محمدرضا طبسی جمع‌آوری شده است.
از این میان، منتخباتی از تقریرات اصفهانی در علم اصول، نشان دهنده جایگاه علمی و ثمره استفاده ممتد او از محضر آخوند خراسانی است و شاید مهم‌ترین نمونه آنها تقریرات استصحاب اصفهانی به تحریر شیخ محمد تقی آملی از شاگردان او باشد.
