توسّل

ايشان اول توصيه به تقوا مى‏كردند و مى‏فرمودند: بندگى خدا را كنيد، ترك معصيت كنيد.
 
 فقط بندگى

من يك‏دفعه به ايشان گفتم آقا خوش به حال شما! خدا خيلى چيزها به شما داده. فرمودند: اين‏ها چيزى نيست! فقط بندگى برايش اصل بود.

عدم گناه

مدتى كه با ايشان بودم يك خلاف شرع از او نديدم. اگر غيبتى مى ‏خواست بشود، خيلى عجيب مراقب بود، حواسش جمع بود. حرف لغو و بيهوده نمى ‏زد. كرامتى كه من از ايشان ديدم بالاتر از هر كرامت ديگر است كه به كسى حرف بدى نمى‏ گفت، تقوا و بندگى خدا برايش اصل بود.
 
 بغداد - لندن

يك رفيق داشتند كه قصاب بود و حلال و حرام را رعايت نمى‏ كرد. يك بار ايشان نشستند با او صحبت كردند، از آن به بعد ديدم كه آن فرد متحوّل شد و وقتى مى‏ خواست به حرم يا به منزل برود عبايش را روى سرش مى‏ كشيد و مى ‏رفت. خانم او (قصاب) آمد از من پرسيد چه اتفاقى افتاده كه او شبها مى ‏رود داخل اتاق و در را مى‏ بندد و تا صبح قرآن مى‏ خواند؟ گفتم: ايشان با آقا سيد عبدالكريم نشسته و منقلب شده است. 
 
 منقلب شدن افراد

آيا تجرّد روح از جسم براى افراد حاصل مى‏ شود؟
 ج: براى اولياء اتّفاق مى‏افتد، حتى مرحوم سيد هاشم حدّاد سه روز حالت تجرّد برايش حاصل شد، كه البته مكاشفه اين طول زمانى را ندارد؛ و با مداومت ذكر يونسيه با شرايطش تجرّد مى ‏آيد.
 
 ياد معشوق
انسش با خدا خيلى زياد بود؛ مخمور جام عشق و نام و ياد معشوق بود و اين حالت در چهره او هميشه نمايان بود.
 
 رفيق اصلى خداست
فرمودند: به يكى از عرفاء گفتند: چرا رفيق انتخاب نمى‏ كنى؟ فرمودند: رفيق (اصلى من) خداست و غيور است، اگر او ببيند كه با كسى رفاقت كنم به او برمى ‏خورد، لذا رفيق پيدا نمى ‏كنم.