بعد از اينكه فرردين سال 1359 به ايرن آمديد، امام خمينى‏قدس سره چه سؤالى از شما كردند؟ گفتند: ايران را چطور ديديد؟ گفتم: تاريك است.
درباره منزل مسكونى چه فرمودند؟ گفتند: از خريد خانه مضايقه نكن، برايمان همين خانه (خيابان دورشهر خيابان صدوق قم) را خريدند.
امام خمينى(ره) را چطور ديديد؟ شخص بزرگى بود، نظير نداشت. اراده عجيبى  داشت. مستقيم دركار بود. ثبات داشت، كأنّه  مى‏ديد، از آرامش برخوردار بود.
در كربلا شما ايشان را ديديد و گفتيد: شما را دوست دارم؛ ايشان هم چيزى به شما گفتند، آيا يادتان هست؟ نه.
 با امام خمينى رفيق بوديد؟ بله، ارادت داشتم.

آشنايى با امام راحل
استاد با آيت اللّه سيد مصطفى خمينى در نجف دوست و رفيق بودند و ايشان را شخصى فاضل و دور از تعينات ظاهرى مى ‏دانست. استاد فرمودند: يك وقت آقا مصطفى به ابوى ‏شان آيت اللّه خمينى ‏قدس سره عرض كرد: آقا سيد عبدالكريم كشميرى از چيزهايى پنهانى خبر مى‏ دهد. ايشان به آقا مصطفى فرمودند: بگوئيد من در ايران خوابى ديده‏ ام و به كسى هم نگفتم، بگويد آن خواب چه بود؟

انتظار فرج
ايشان مى‏فرمودند: طبق آن چه كه در روايات است افضل اعمال انتظار فرج است و روى مسأله فرج (امام زمان‏عليه السلام) خيلى تأكيد مى‏كردند و مى‏فرمودند: شيعه واقعى كسى است كه هميشه در انتظار اين فرج و گشايش باشد و عبادت واقعى همين است.
 
 سرّ الهى
تشرف خدمت امام زمان را سرّ الهى مى‏دانسته و عقيده داشتند بسيار مواردى كه از تشرفات ذكر مى‏شود تشرف نيست.
 
 ادعای رویت
سبك ايشان سبك خاصى بود، سكوت مطلق! حتى يك كلمه كسى از ايشان چنين صحبت‏هايى (ادعاى رؤيت امام زمان‏عليه السلام) نشنيده است.
 
 توسل به امام زمان‏ (عليه السلام)

خدايا چه خوش است خاطرهاى الهام در يادآورى تو». در واقع «الهام» نوعى اعلام است كه بر دل عارف مى‏آيد، گاهى به توجه و گاهى بى‏اكتساب و توجه، در واقع وارد غيبى است كه بر قلب مى‏نشيند.
 الهام اگر رحمانى باشد فيضى از حق بر دل سالك الى اللّه است، و اگر شيطانى باشد از القائات شيطان و وساوس است و جنبه نفسانى دارد. تفريق ميان اين دو براى مجتهدين از سالكين كمى مشكل و براى عموم مشكل‏تر است. استاد حاذق است كه در تبيين نوع الهام مى‏تواند سالك را متوجه كند و او را اگر شيطانى و نفسانى باشد نجات بدهد.
 براى نمونه چند مورد از الهامات حضرت استاد را نقل مى‏كنيم.