نوشته اند، پدر مقدس اردبیلى آمده بود در کنار نهرى، تا مشک را از آب جارى پر کند. دید سیبى قرمز و زیبا بر روى آب روان است، گرفت و میل کرد. بعد پشیمان شد که این سیب مالک داشته و بى اجازه او چرا تصرّف در مالش کردم. و طبق حدیث معروف: «الناسُ مسلطونَ على اموالِهم.»
حرکت خلاف مسیر آب را در نظر گرفت و به بالا رفت. تا رسید به جایى که آب از باغى که درخت سیب داشت بیرون می آید. بعد از پرس و جو از کارگران صاحب باغ را دید و گفت: سیبى که بر روى آب بود من خوردم، از من راضى باش. گفت: هرگز راضى نمی شوم.
10 . واسطه قرار گرفتن مقدس در حوایج
«ثقة الاسلام آقا سید علی همدانی نزیل نجف اشرف برای نگارنده چنین نقل نمود:
9- خدای کریم و کدخدا کریم
در تاریخ اردبیل و دانشمندان آمده:
8 . شیخ بهائی و مقدس اردبیلی
7 . تشرف خدمت صاحب الامر (عج الله تعالی فرجه الشریف)
4 . بخشش عمامه
3 . یاری بیچارگان
در باره مرحوم مقدس اردبیلی بیش از بیست داستان و کرامت و حکایت و سلوک اخلاقی و . . . در زیست نامه ها نقل شده است . برخی از داستان ها را چند نفر از علماء در کتاب هایشان به شکل های مختلف نقل کرده اند، که توجه خوانندگان را به برخی از آنها جلب می کنیم:
1 . تواضع
مقدس اردبیلی شبی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) را در خواب دید که حضرت موسی (علیه‌السلام) در خدمت آن بزرگوار نشسته است و مقدس نیز در آنجا حضور دارد. حضرت موسی از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) سوال کرد: این مرد کیست؟ پیامبر فرمود: از خودش سوال کن. حضرت موسی (علیه‌السلام) از مقدس پرسید: تو کیستی؟ مقدس جواب داد: من احمد پسر محمد از اهل اردبیل هستم و در فلان کوچه، فلان خانه منزل من است!
یکی از شاگردان و نزدیکان مقدس اردبیلی که فردی دانشمند و پارسا بود (میر فیض الله) می‌گوید:
من در مدرسه‌ای که حجره‌های آن در صحن مطهر امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) قرار داشت، سکونت کرده به فرا گرفتن علم اشتغال داشتیم.
