آیت الله شیخ محمد تقی بافقی، مکرراً اجتماع عظیمی از مردم قم را در صحن حضرت معصومه -علیها السلام- گرد می آورد و با سیاست دولت رضاخانی که امر به معروف و نهی از منکر را ممنوع کرده بود به مخالفت برمی خیزد.
شیخ شهید در این اجتماعات عظیم که مأمورین ستمگر و بی رحم شاهنشاهی از متفرق کردن و درگیری با آن عاجز می ماندند، طلاّب و مردم را تشویق به اقامه این فریضه الهی می فرمود و به دولت رضاخانی هشدار می داد که با اسلام مقابله ننماید.
ايشان در اجتماعات با صدای بلند فریاد می زد:
" أما فِیکُم رَجلٌ رَشِیدٌ ؛ آیا در میان شما جوانمردی یافت می شود."

تا قبل از ورود آیت الله محمد تقی بافقي به قم، مسجد جمکران مورد بی اعتنایی و متروك بود، تا اين‌كه آن بزرگوار با  روح پر عظمت و همّت مردانه، قصد رونق دادن به آن مسجد را نمود. ایشان مردم را دعوت و تشويق به رونق بخشیدن به آن مكان شريف می كرد. هر هفته يك مرتبه يا بيشتر، خصوصاًً در شب‌هاي پنجشنبه و جمعه - كه مزاحمتی با تحصيل طلّاب نداشت- به آن‌ مکان مشرّف مي‌شد و همراه با جمعي از طلاب متدين و پرهيزكار شب را تا صبح بيتوته مي‌نمود .
 پس از مدتی اقدام به تعمير و ساختن آب انبار برای مسجد جمکران نمود، حتي خود نيز با شوق زيادي همراه با کارگران كار کرد.

استاد بزرگوار ! از چه زماني علامه بهلول را شناختيد؟

اخلاق پیامبر گونه
یک روز در حالی که مشغول صحبت کردن با معظم له بودم ایشان پایش را بلند کرد و گفت: می دانی چرا جوراب نمی پوشم ؟! عرض کردم: نه.
فرمود: می دانی چرا لباس ساده ای می پوشم ؟!
عرض کردم: خیر نمی دانم.
فرمود: چون ما بزرگ و امام مردم هستیم باید در حدّ ضعیف ترین مردم باشیم تا ا گر کسی مثلاً لباسی نداشت خجالت نکشد و بگوید که تازه لباس نداشتن که عیب نیست بهلول هم ندارد.

قدرشناسی